Iced Mocha, frisbee en Flitz zonder staart

13 mei 2017 - Soroti, Oeganda

Zooo hierbij deel drie in de trilogie....

We zijn ondertussen ook al voor interviews geweest in Owangai. Dat was weer twee dagen flink praten. Op de boda heen en weer. Lekker even uitwaaien! Dat was wat we ook dachten toen we dinsdag achterop stapten. Maar we zagen langzaam een bui op ons afkomen. Eerst nog de hoop dat we Soroti zouden halen maar dat werd hem niet. Resultaat: ergens in een klein dorpje onderweg ontvangen worden met gelach van lokale mensen die het grappig vonden dat wij eruitzagen als verzopen katten en bij hen onder de luifel kwamen staan. De bui lekker afgewacht en gekeken naar al het water wat in mini-riviertjes langs de weg voorbij kwam stromen.

Toen ik die avond een belletje deef naar Nederland voor Michael zijn verjaardag dwaalde ik al bellend over de compound. Ik belandde aan de andere kant van het huis waar ik ineens een mega grote dode rat ontdekte, formaatje konijn zeg maar.... Gruwels! Familie Reed even mee laten genieten via camera en daarna is hij netjes opgeruimd.

Woensdag ochtend interviews verwerkt en gecodeerd. Maar 's middags hebben we ons vermaakt bij Compassion waar we frisbee hebben gespeeld met de kinderen. Maarten was helemaal in zijn element en er zaten echt talentjes tussen. Wel echt bloedheet maar was goed om weer wat te doen.

In nederland hebben we de uitdrukking: Wie niet sterk is moet slim zijn. Nou er zat een klein meisje in het team van Maarten wat mij telkens weer voor de gek hield waardoor ik haar de frisbee toegooide. Een grote grijns op dat snoetje als ik er weer eens ingetrapt was.

Op donderdag weer gewoon aan het werk, maar we hebben 's avonds gekookt! Dat was erg leuk om eens te doen. Eerst gezellig naar de markt en op jacht naar kruiden. Uiteindelijk spagetti gemaakt met een lekkere saus vol groenten. Best een geslaagd project ondanks het beperkte asortiment Italiaanse kruiden (alleen oregano) en het gebrek aan KAAS! Een lekker blokje oude kaas of wat geraspte jong belegen kaas over het eten mis ik wel.

Gisteren in een koffietentje gewerkt om maar even wat anders te zien dan die ene kamer thuis. En stiekem ook voor de Iced Mocha die ze verkopen met chocoladesaus!

Moet helaas bekennen dat ik een duistere persiflage kan schrijven op "Jip met de staart" van Annie M.G. Schmidt. Mijne heet alleen "Flitz zonder staart". In mijn kamer komen regelmatig wat hagedisjes op bezoek. Of dat dan Flitz 1.0 is of Flitz 2.36 hou ik niet meer bij, maar toen ik gisteravond mijn raam wou dichtdoen lukte dat niet helemaal. Ik, als lomperd, trek een keertje harder en jullie raden al.... Schiet er ineens een flitz langs mij heen over de muur... zonder staart maar wel met bloed.

Maarten begon meteen over pleisters en ik met mijn schuldgevoel dacht dat hij het over die hagedis had, maar nee het was gewoon voor ons boodschappenlijstje.

Volgende week hopen we op de vroege zaterdag ochtend te genieten van het uitzicht boven op de rots bij Soroti! Nu al zin in...

1 Reactie

  1. Mama en papa:
    15 mei 2017
    Heerlijk om je verhalen weer te lezen Annerie! Je zou het als schrijfster of columniste goed doen:)